Ég er svo ríkur...
...var það sem ég hugsaði eftir gærdaginn, eins of afinn í Jóni Oddi og Jóni Bjarna. Ríkur af vinum. Eyddi deginum bókstaflega með hverju ljúfmenninu og snillingnum á fætur öðrum.
Frá því ég bloggaði seinast er ég búinn að vera næturgöltrari og þeytispjald. Er búinn að pakka, kaupa malaríulyf, vatna músum, horfa á 2006 hverfa á skjánum og 2007 koma í staðinn, fara í frábært afmæli Felixar Bergssonar, fá mér í tána, hafa smááhyggjur, reynt að tileinka mér áhyggjuleysi tilvonandi sambýliskonu minnar Írisar Olsen (þetta fer jú allt einhvern veginn), fengið í hendurnar dagskrá opinberrar heimsóknar minnar til Tokyo 7.-13. janúar, roðnað, bakað ostaköku, farið á seinustu æfinguna með Styrmi, setið langdvölum á Kaffitári, hugleitt að hætta að blogga eða læsa síðunni vegna umræðu um fólk í fjölmiðlum og blogg, hitt gamlar bekkjarsystur á Alþjóðahúsinu, titrað af tilhlökkun, sótt um húsnæði í Köben, lesið bloggið bebbaoghjolli.blogspot.com, þegið ráð frá lífskúnstnernum Jósu, og, óskað mér örlítið meiri tíma... Þetta er alltaf svona þegar ég er að fara af landinu, hektískir seinustu dagarnir... Síðar.
