Helvíti, nú datt út óskaplega djúp pæling um lífið og tilveruna, bara rétt sisvona, hvernig fór ég að þessu? Var að tala við Þórunni vinkonu í símann og það var svo gaman hjá okkur, var bara að hætta að hlæja rétt í þessu, enn með krampa...

Jæja, þá er maður byrjaður að fikra sig áfram. Ætlaði reyndar aldrei að leggja út í þetta. Var svo viss um að ég yrði óskaplega persónulegur bloggari, svona eins og Helgi, persónulegi trúbadorinn. Svo eru bara allir að blogga í kringum mann og þá langar mann auðvitað líka. Ég er ekkert óskaplega tölvusinnaður sem mun e.t.v. skína í gegn í möguleikum á síðunni, sjáum til með það. En annars, klukkan er að ganga ellefu á föstudagskvöldi og ég er ekki að gera það sem mig langar mest að gera á þessum tíma sólarhrings á þessum vikudegi. Er uppi á Fréttastofu að læra undir undir munnleg próf næstu viku, gaman að því. Svanhildur er hér handan við hornið að grúfa sig yfir sínar bækur.

Halló, er einhver þarna?

Halló, halló, hvernig í ósköpunum virkar þetta allt saman? Flest er nú hægt á gervihnattaöld...