Mer finnst...

...nakid folk a portrettljosmyndum oft alveg otrulega ljott.

Annad hvort er eg ad fa lidagigt eda sinaskeidabolgu, i fyrsta skipti.

Og mer thykir tiltolulega vaent um tad tegar folk hringir i mig gratandi.

Nyjasta utgafan af nafninu minu er Henry Haldorsen. Svo get eg lika sagt ykkur ad tad svinvirkar, ef einhver leidindapuki er ad reyna vid ykkur, ad fara rangt med nafnid hans. Steinliggur. Leggur einhver saman tvo og tvo?

Matta atti afmaeli um daginn. Fullseint i rassinn gripid ad minnast a hana nuna, naerri viku seinna. En sem sagt, Matta er ordin fjorgomul.

Songurinn hennar Siggu, med Bubba, minnir mig a Siggu systur.

Heima a Laindon Road i dag var sunnudagsmatur, nema hvad tad var ekki lambalaeri og raudkal a bordum. Matargestir voru nokkur bekkjarsystkin min; Laurie (kanadisk fyrrverandi klappstyra og NGO starfsm. i Afriku), Carla (bandarisk/spaenskur fyrrv. starfsm. NGO i S-Ameriku, Huw (velskur kynvillingur og fyrrverandi UN starfsmadur) og Juliet (bresk snot sem hefur unnid ad uppbyggingu i Bosniu). Hapunkturinn var tegar Laurie song fyrir mig, af mikill innlifun, Lean on me, og Carla vaskadi upp.