Fyndið að ef lífið er filmuræma, þá er ég bara staddur í ákveðnum ramma núna, sem sýningarvélin er að lýsa upp. Og er framtíðin þá til? Hélt kjafti í gær en ætla ekki að gera það í dag. Við Gulli fórum á sáttafund á Á næstu grösum í hádeginu í dag. Fínt. Grænn kostur er samt betri. Við Gulli vorum fínir. Er búið að líða eins og ég sé þunnur í allan dag. Tók Ölstofuvakt í gærkvöld frá 10 til 3. Hápunktur kvöldsins var þegar Ragnar og André kysstu mig bless. Takk strákar. Og þá er Fríða ofurhjúkka flogin til Prag, hún situr líklegast full í baði þessa stundina á hótelinu og prumpar, með andlitsmaska framan í sér og hefur það gott.
Nýjar krækjur komnar á síðuna, á Erlu sem er að njóta lífsins í Strassborg, með bagettu undir höndinni og á hjóli. Og svo hún Svana súper, úr kærustu og vinkvennahópi Þóris; krækja á hana átti að vera fyrir löngu komin inn.
Ég er ekki sammála því að hryðjuverkin í Madrid valdi því að vera varnarliðsins hér verði endurskoðuð af Bandaríkjastjórn, finnst tengingin eiginlega í hæsta máta ósmekkleg. (Tvöhundruð dauðir í Madrid jafngildir tvöhundruð nýjum störfum í Keflavík!) Varla búið að bera Spánverjana til grafar og þá lyftist brúnin á íslenskum molbúum því þeir halda að störfum fækki ekki úti á velli og ákveðið verði að Bandaríkjaher hverfi ekki þaðan? Oj.
Helvítis skattframtalið. Klukkan tifar. Er í Kastljósinu í kvöld og hér verður Ólafur Ragnar. Síðar.