I gaer…

…sast i rassskoruna a mer, tar sem eg sat a kaffihusi nidri bae. Tvaer osmekklegar breskar gelgjur, bonkudu a ruduna, bentu flissandi a sitjandann a mer og hlupu i burtu. Eg er nu ekki sonur pabba mins fyrir ekki neitt. Pabbi er frumkvodull tegar kemur ad teirri tiskustefnu ad lata skina i naerfot og thjohnappa. Held hann hafi einhvern timann sagt ad honum vaeri annad omogulegt, hann vaeri tannig byggdur.

Hjonabond samkynhneigdra/stadfest samvist, eda e-r alika nafnleysa, er ad verda logleidd a Englandi. Fyndid ad hugsa til tess ad tad sem gat komid monnum i steininn fyrir fjorutiu arum, skuli nuna vera verdlaunad med Kitchen Aid hraerivel i ,,brudkaupsgjof”. Og svo var einhver ad vidra ta skodun ad hjonabond samkynhneigdra vaeru osigur, tratt fyrir lagalega rettinn. Kynvillingar aettu ad vera frumkvodlar og uppreisnarseggir og tess vegna vaeru hjonabond teirra uppgjof, merki um ad teir vaeru mulbundnir, bunir ad beygja sig undir afturhaldssama stofnun (hjonabandid, kirkjuna) aftan ur grarri forneskju, sem mislukkadist hvort ed er i helmingi tilfella hja gagnkynhneigdum porum…

Slo a fingurna a mer i raektinni i gaer. Stod sjalfan mig ad tvi ad taka til, oll tessi lod sem lagu eins og hravidi ut um allar trissur foru svo i taugarnar a mer. Var buinn ad vippa 2x32, 2x25 og 2x20 a rekkann, tegar tad rann upp fyrir mer ad tessi hegdun min vaeri sjukleg og flokkadist undir Obsessive Compulsive Disorder… Svona eins og tegar madur verdur ad telja flisarnar a badherberginu, eda tegar madur verdur ad klora ser vinstra megin lika thott mann hafi bara klaejad haegra megin, annars er dagurinn onytur.

Fra tvi eg bloggadi seinast hafa einar fimm vinkonur fagnad tvi ad vera arinu eldri. Tobba, Gigja, Ragna, Olof og Emanuela. Thyngdaraflid og ahrif tess a likamann verda ekki fluin, tad sigur allt nidur a vid med timanum.

Hotel i Bandarikjunum eru byrjud ad lima leidbeiningar a hurdir um hvernig eigi ad opna taer, eftir ad Bush mistokst ad flyja af bladamannafundinum i Peking. ,,Thrystid huninum lett nidur a vid, eins og synt er a myndinni her til hlidar, og dyrnar munu ljukast upp”.

Var ad lesa snilldargrein i timariti Guardian. Bladamadur og ljosmyndari foru ut a gotu i Lundunum, med tad markmid ad mynda brosandi folk sem var eitt a ferd, an nokkurs areitis; ekki ad lesa og ekki ad hlusta a tonlist. Tad eina sem matti framkalla brosid var thankagangur folksins, hugsanir. Verkefnid reyndist erfidara en teir hofdu gert ser grein fyrir og tok ruma viku. Teir fundu ju folk sem brosti med sjalfu ser eda hlo ad eigin hugarflugi, en oftast var allt afstadid a um thremur sekundum. – Eg gerdi mer grein fyrir ad eg geri tetta stundum sjalfur, hlaegi sjalfan mig, aleinn, med eigin hugsunum. Hvad gerir tu?

Hvenaer verda annars jolin bonnud? Og hvenaer attar folk sig a tvi ad tad er viturlegra ad lata pening renna til UNICEF eda kaupa ku til ad halda lifinu i eins og einni afriskri fjolskyldu, en ad fara i jolagjafaleidangur i Kringluna? Veit rumpulydurinn i Kringlunni ad 30.000 born deyja ur hungri a hverjum degi?
Ellefu dagar til jola, tad gerir 330.000 born…

Ykkar jolaskroggur/jolaljos, med alltof langa faerslu, ad bjarga heiminum…