Og svo upp á tábergið...

...og rólega niður á hælinn. Ég ætla að segja ykkur frá leyndarmáli. Það er næstum eins og ég ætli að segja ykkur að jólasveinninn sé ekki til, þetta er í þeim anda. Þannig að þeir sem vilja halda barnstrúnni ættu að hætta að lesa núna... Konurnar sem lesa morgunleikfimina á Rás eitt á morgnana, hreyfa ekki á sér rassgatið. Þær sitja við borð og lesa æfingarnar upp af blaði.
Komst að þessu um daginn og varð verulega illa brugðið. Ég hafði alltaf ímyndað mér þær í krumpugalla með mikið permanenterað hár og bleikt svitaband, glaðlegar og stimamjúkar, í stúdíóinu. Mér finnst eins og eitthvað hafi verið tekið frá mér.
Frá því ég bloggaði seinast hef ég átt samræður við mann um hvernig hinir ýmsu menn og fjölskyldur skeindu á sér rassinn. Hvort hreyfingin væri upp, niður, framan eða að aftan. Já, maður er alltaf að víkka sjóndeildarhringinn.
En þá að allt öðru. Héðinn átti yndislegt gærkvöld, innihaldsríkar samræður og lærði lexíu... : )
Síðar.

Kona vikunnar...

...er Þórunn, ofurfluffan sem hringdi í mig frá hóteli í Moskvu á dögunum. Hún hafði þá vaknað einum og hálfum sólarhring áður og byrjað á því að fá sér kampavín, og var enn í stuði. Hún er að fljúga með Ólympíueldinn með breiðþotu Atlanta um allan hnöttinn og hefur það svona ljómandi gott.
Vitlaust að gera, vinna hér og þar... Síðar, þegar andinn kemur yfir mig.

Hlátur...

Well, we discussed some things - I will make two points. You had just recently, a week ago, in a NATO meeting in Istanbul, a very good meeting I think - not least because of the firm leadership of the President and his open manner, his easy-speaking manner that everybody understands when he speaks.
Ólafur Sigurðsson: Mr. Prime Minister, did you reach an agreement on the defense treaty with Iceland?
That was never -- the meeting -- was to have an agreement.