Fjøldi vinkvenna, ósidlegt tilbod, nýbylgja, ákvardanir, ánægja og fleira...

Vini mínum finnst ég eiga of margar vinkonur. Hann segir ad tessu til sønnunar sé nóg ad lesa bloggid mitt. Er einhver tarna úti til í ad draga sig í hlé? Mér finnst ad madur eigi aldrei nóg af vinkonum.

Var ad koma heim af skralli med hinum heimsfræga Sigurd yogakennara. Opinbert tungumál kvøldsins var norska. Fórum á Rust, klúbb á Nørrebro, tar sem einhver nýbylgjuhljómsveitin var ad spila. Gott ef tessi tegund tónlistar heitir ekki bara drum n`base? Sem minnir mig á tad tegar afi í midjum heyskap ætladi ad kaupa Sinalco ofan í lidid, vatt sér inni sjoppuna og bad um Singalo. - Tad er svona tegar madur hættir sér inn á svædi sem madur ekki tekkir. Leid eins og elliheimilismat innan um flesta gesti stadarins og fannst ég vera ad villa á mér heimildir tar sem ég er ekki hardur áhangandi sveitarinnar. Eins og tad sé ekki nóg ad flestir teir tónlistarmenn sem madur hlustar á í dag, eru fimm til tíu árum yngri en madur sjálfur? Hvad um tad. Samt gaman. Dottadi undir tad seinasta á einhverjum ledurbekk. Ljúft.

Og já. Medan ég man. Var bodid á deit á bar hér í borginni í vikunni. Á medan ég pissadi. Hélt um typpid á mér á medan drengurinn, sem elti mig inn á klósett á kaffihúsinu, spurdi, hvort mig langadi ekki í kaffisopa med sér... Ég hélt (um typpid á mér) nú ekki og sagdi pent nei.

Alltaf skulu blogghygmyndir rydjast fram í hausnum á manni tegar madur er víds fjarri alnetinu... eins og á klúbbnum í kvøld. Eda voru hugmyndirnar bara svona gódar tví ég var í glasi? Held hátindi bloggferils míns hafi verid nád í kvøld. Án tølvu. Óskjalfest blogg.

Og var ad komast ad einu. Tad er sama hvada ákvørdun ég tek, ég verd næstum alltaf óánægdur med hana. Er bara tannig gerdur, vil ekki leyfa sjálfum mér ad vera ánægdur. Skilur einhver hvert ég er ad fara? Hvad er sálfrædiheitid á svona vanda?

Sú hugmynd er komin fram ad stofna til gledskapar á Ølstofunni ad kvøldi 22. desember. Hvernig leggst tad í fólk?

Jæja, klukkan ad verda fjogur ad morgni...
Sídar.

Ég hefdi haldid...

...ad Kaupmannahøfn væri tad stór ad madur ætti ekki alltaf ad vera ad rekast á drauga. Hún er tad ekki. Ég kemst ekki spønn frá rassi án tess ad sjá draug...

Svo langar mig í svona hreinsun eins og bodid var upp á í Eternal Sunshine of a Spotless Mind; hreinsa minningar og fjarlægja fólk úr hausnum á mér. Hvar er svoleidis gert? Einhver?

Annars er ég ad fara ad hitta Ninu Stork á Storkklinik á morgun. Spennandi. Eda gaman eins og Gulli segir í sínu nýjasta bloggi.

Og ég á nafna í næsta nágrenni. Hitti Hédin Unnsteins í ræktinni um daginn.

Hef heyrt tví fleygt ad Skratthea Sigurdardóttir sé á leid á klakann...

Tetta er Hédinn Halldórsson sem talar frá Kaupmannahøfn, tar sem bannad er ad koma med súkkuladisnúda í nesti á leikskólann en hins vegar leyft ad koma med fransbraud med súkkuladi-pålæg!? Í dag er blár dagur.

Sídar.

Af hverju geta...

...tilfinningar og skynsemi aldrei farid saman?

Svo langar mig ad benda á nyjar krækjur. Tammtammtammtamm. Velkomin Hlédís!

Tad var eitthvad svo fyndid...

...í morgun á leidinni í skólann. Tad var logn og thoka og ég var næstum búinn ad hjóla á skjó. (Geri thá krøfu til lesenda ad their viti hvad skjór er.) Á ljósum vid Rosenborgarslotid, thrømmudu lífverdir drottningar fram hjá mér í takt vid trommuslátt og tverflautuspil. Svo hjóladi ég í skólann og fannst vera vor í lofti. Sá stelpu hlunkast á rassgatid af hjólinu sínu hinum megin á Nørrebrogade og ég var sá eini sem veitti henni athygli, horfdi á hana tar til hún virtist vera med lífsmarki og bærdi á sér. Dønsku samverjarnir máttu ekkert vera ad tví ad stoppa. En svo stód hún upp. Tví tad er tad sem madur gerir tegar manni verdur á og dettur.

Svo vard algjør ringulreid í skólanum í dag. Vid vorum med afleysingakennara, rangeygan, sem skapadi viss vandrædi tegar hann leit út í bekk til ad falast eftir svørum. Ég panikkadi gjørsamlega og vissi aldrei hvenær hann var ad horfa á mig og hvenær ekki. Annars er ítalskan mín í hassi, sem tydir bara ad eg er ordinn geypilega godur i dønsku...

Ég vil benda fólki á ad keyra saman blogg okkar Írisar sem krækja er á hér til hlidar. Tá ættu allir ad fá fyllri mynd okkur í stad tess ad lesa okkar eigin egósentrísku bloggsídur.

Fæturnir á mér eru allir í klessu, eitthvad asnalegir eftir tvo yogatíma um helgina. Fór í tíma til Nordmannsins Sigurds á sunnudaginn en hann er einmitt mørgum Íslendingum ad gódu kunnur. ,,Stort bros i hjartad og litid bros a varirnar," sagdi Sigurd, og svo fettum vid okkur og brettum.

Sídar.