,,Evríboddí lív the billding!
Ðis iss a ríl fæer alarm!", öskraði bókavörðurinn sem að öllu jöfnu sprettir ekki úr spori. Hún var eiginlega meira reið en hrædd því eldvarnarbjallan var búin að hringja í nokkrar mínútur á John Rylands bókasafninu sem er á við fjórar Þjóðarbókhlöður, án þess að nokkur kippti sér upp við það. Fyndin svona hópsálfræði... Fyrst þegar bjallan fór í gang, litu allir upp af tölvuskjám og blaðsíðum, augu fólks mættust augnablikið sem hættan var metin en úr því enginn tók af skarið og panikkaði, þá var þegjandi samþykki um að gera það ekki og sitja sem fastast. Enn skrýtnari tilfinning var það að standa við prentarann í stóískri ró, að bíða eftir skýrslunni minni, á meðan strollan hljóp hjá, í svona 9/11 múgæsingu. Brjánn var pollrólegur, poll segi ég.
Fyrsta slætti er lokið í Manchester, úti er ilmur af nýslegnu grasi.