Jú smell læk a púff! (Þú lyktar af kynvillu)

...var það sem nágranni minn, sagði við mig í pakistönsku búðinni á móti, klukkan níu að morgni. Ég var aðeins of seinn til svara, það eina sem kom upp úr mér var bara svona Sylvíu Nætur OK! Þess í stað hefði ég auðvitað átt að segja að hann, í sínum jogginggalla, að kaupa bjór á þessum tíma dags, jastraði af áfengi og væri ekkert annað en hvítt rusl og róni. Nú eða þá að það væru fullkomlega gild rök fyrir því að ég lyktaði af kynvillu, verandi kynvilltur, nýkominn úr sturtu og hafði sett á mig rakspíra. Þennan sama dag sá bílstjóri strætisvagns ástæðu til að stöðva vagninn við hlið mér, þar sem ég átti mér einskis ills von, á Peugot hjólinu mínu, og hrópa að mér ókvæðisorðum um að ég væri blindur.

En fólkið í götunni minni er einkennilegt, svona samsafn af kynlegum kvistum og ómögum, (og stúdentum).

Sá Shooting Dogs um daginn, um þjóðarmorðið í Rúanda 1994. Fór að skæla af skömm, einn í myrkrinu. Var svo að ljúka við bók um Rúanda, sem óhætt er að mæla með, gat ekki hætt að lesa. We wish to inform you that tomorrow we will be killed with our families, eftir bandarískan blaðamann, Gourevitch.

Er líka búinn að sjá Tsotsi, góð, og Failure to Launch, mjög slæm.

Einn sambýlingur fluttur út, annar fluttur inn. Sá nýi er spænskur, barnungur og 140 sm á hæð um það bil. Mér líður eins og pabba hans. Annar sambýlingur er á ferðalagi í Kína, Verena stórvinkona er Lundúnum. Og já, er á leið til Cardiff í Wales um aðra helgi, í boði Huw bekkjarbróður. Þangað hef ég aldrei komið. Fyndið tungumál, velska.

Kári bróðir og Jói væntanlegir á laugardaginn...

Síðar. Viðgerðir á síðunni standa yfir...