Við ykkur, góðvinkonur Mörtu Vörtu (Möttu)...
... hef ég aðeins þetta að segja. Veit samt sem áður ekki hvernig ég á að koma orðum að því. Nú þegar um þrjár vikur eru liðnar frá fráfalli Mörtu, er allt útlit fyrir að hún muni ekki eiga afturkvæmt. Og er það vel. (Nú heyri ég digurbarkalegan hlátur þinn, Skratthea).
Upplifði alveg fáránlegt déja-vu í gær, þar sem ég sat og gerði við roknasaumsprettu í klofbót á buxum. Gaman. Það er víst að verða áratugur síðan ég sat á þaki hallar Conte Zappia greifans í Locri á Suður-Ítalíu og gerði við saumsprettu. Nema hvað þar sat ég á svörtum þakpappa og sólin vermdi mig. Í gær rigndi í Manchester og ég sat í illa kyntu húsi. Hvað er þetta með saumaskap og útlönd? En ég er sem sagt ekki ömmubarn Lottu Tilsner, meistara í vefiðn, fyrir ekki neitt.
Er ég virkilega orðinn það gamall að það sé kominn tími á endurgerð kvikmyndarinnar Single White Female? Ekki sáttur. Man svo ljóslifandi vel eftir originalnum.
Stór dagur í Manchester í dag.
1. 260.000 ISK útborgaðar frá LÍN.
2. Skil á tveimur stórum ritgerðum og annarlok.
3. Undirbúningsfundur fyrir Sri Lanka.
4. Bjór.
Mér finnst systir mín fyndinn bloggari.
Var að ljúka við bók þar sem ég smjattaði á orðum eins og fordild, hleypidómar og hákandi. Orð dagsins er annars eirð.