Spurði vin minn...

...hvort líf okkar væri innihaldslaust. Hann sagði að stundum væri bara nóg að vera, það þyrfti ekki allt að hafa tilgang, innihald, gildi o.s.fv. Kem hugsuninni líklegast ekki frá mér á skjáinn eins og ég vildi. Þetta hljómaði alla veganna vel í dag. - En sem sagt, í dag er ég, og ekkert annað.

-Í dag er ég með timburmenn.
-Í dag er ég sonur sem svarar í símann.
-Í dag brosi ég þegar ég skil ekki það sem við mig er sagt.
-Í dag skrópaði ég í jóga.
-Í dag drekk ég kaffi og bryð Panodil.
-Í dag les ég Berlingske Tidende. Kosningar í vændum.
-Í dag flissa ég með Siggu systur og Hrönn.
-Í dag fór ég með stelpunum í heimsókn í Badstuestræde til Friðriks.
-Í dag er ég barþjónn í fríi.
-Í dag steig ég í poll.
-Í dag er ég með bólu á kinninni.
-Í dag finnst mér ég vera með eins gleraugu og Kevin Costner í JFK.
-Í dag er ég...

Í gær var hins vegar allt annað upp á teningnum. Stórskemmtilegt gærkvöld með Hrönn, Siggu systur og Kidda. Fordrykkur, martini bianco, frábær matur á Sticks n' Sushi á Istedgade, miso baunir, sushi, lakkrís creme brule, hvítvín, kokkteill á Mexibar, skot á Masken, Mojito á Sirup, skrall á Pan fram eftir. Gaman.

Vinkona mín ætlar að verða betri manneskja í ár...

Nema hvað hún hefur ekki sett sér nein markmið sem varða leiðina að þessu göfuga marki. Hún ætlar bara að fara með möntru og athuga hvort það virki ekki eitt og sér... ,,Ég er betri manneskja, ég er betri manneskja, ég er betri manneskja." - Ég hefði haldið að það þyrfti meira til.

Ég er bjartsýni en jafnframt óþolinmóði maðurinn sem keypti sér gallabuxur í dag. Gallabuxur sem verða flottar eftir hálft ár. Þá má fyrst þvo þær. Ég á að ganga í þeim í sex mánuði svo þær aðlagi sig að vexti mínum og verði ,,persónulegar". Næstu sex mánuði hef ég sem sagt eitthvað að gera; að bíða eftir því að gallabuxurnar verkist. - Með þessu er ég líka að svipta átta ára gamalt barn í fjarlægu landi, vinnunni. Það sem hingað til vann sér inn smápening við að skrapa og raspa gallabuxur svo vestrænt, spillt ungmenni, liti við þeim. Það auralausa barn er í vondum málum í dag.

Kaldhæðni Hárliði kann afskaplega vel að meta nafnið á sölubúð dönsku Blindravinnustofunnar hér í nágrenninu. Búðin heitir Við sjáumst. Heitir þetta að hafa húmor fyrir sjálfum sér?

Um helgina gerði ég flest annað en að dansa uppi á borðum. En það mátti ekki litlu muna.

Ég er nokkuð hamingjusamur...